Sunday, November 22, 2015

දෙවියො මමයි



ගෙවා කහවනු ඇති විටෙක
උනන සළු පිළි
හිරි නැතිව ඔබ
පතිනි වරමට තනිව
කියයි ඇති අයිතිය
ඊශ්වර තෙවන ඇස
විදා දවමින්
නැත දෙවන වරමක්
'අපොයින්මන්ට් ෆික්ස්' නැතිව..





Monday, November 16, 2015

අසනීපද අයිසෙ?



ඔන්න අද කතාව.අහල දැකලා තියෙනවාද අග මුල නැති වැල්..?? ඔය පොල් වතු වල එහෙම තියෙන්නෙ...?  ඒ වගේම ජාතියක් තියෙනවා අග මුල නැති ලිපි.
දැකල නෑහ්..??
හෙහ්.. ඔන්න තියෙනව එකක් එහෙනම්.බලමුකො ඒක කොහොමද කියලා හොඳේ..

අද උදේ ටීවී බලනකොට ඩෑල් එකක් කියනවා ආසියාවෙ හොඳම පවුල් සෞඛ්‍ය සේවිකාව ඉන්නෙ ලංකාවෙ ලු.ඒ වගේම කාන්තා ආයු අපේක්ශාව 76ට ටිකක් වැඩියි පුරුෂ ආයු අපේක්ශාව 72යි කියලා.සාක්ශරතාවය ගත්තත් හොඳ ඉලක්කමක් කිව්වා දැං මතක නෑ.

රායිට්...

ගස්ලබ්බ එක්ක කලින්(අවුරුද්දකට විතර කලින්) වැඩකරපු චීනෙක් (ඌ ඇත්තම ඉංජෙක්.) අහනවා ලංකාවෙ සිටිසන්ශිප් ගන්නෙ කොහොමද? පොඩ්ඩක් හොයලා කියන්න පුලුවන්ද කියලා.
ඇයි කියලා අහපුවාම ඌ කිව්වෙ එහෙ මිනිස්සු පාර අයිනෙ මැරිලා යනවා හෙම්බිරිස්සාව වැඩි වෙලා නියුමෝනියාව හැදිලා.
බෙහෙත් පෙත්තක් ගන්න සල්ලි නැති නිසා.
බහුතරයක් බොහොම අඩු අධ්‍යාපනයක් ලබන්නෙ.. මොකද ඉදිරියට ඉගන ගන්න සල්ලි නැති නිසා.
ඉංග්‍රීසි ඉගෙන ගන්න නම් ඉතිං වාසනාව තියෙන්නෙ ඕනෙ කියලා.
ඌට උගෙ ළමයට 'මානුශික අගයන් එක්ක' ජීවත් වෙන්න ඉඩදෙන්න පුළුවං ලු ලංකාවෙ පදිංචි උනොත්.. ඔන්න කතාව පටංගත්ත හැටි.
ඉවර උන හැටි දෙන්නටම මතක නෑ ඩැයිවර් මලයගෙ කරේ නැගලා වාහනේට පැටවුන නිසා..
කොහොමත් ගස්ලබ්බගෙ හිතට තදට වැදුනු කතාවක් මේක.මොකද එකට ඉස්කෝලෙ හිටපු කීප දෙනෙක්ම චීනෙ ගියා ඩිග්‍රි අරන් එන්න.
මක්ක හරි අවුලක් තියෙනවා..


පාට් වන්.

ඔය කාලෙම තමා ගස්ලබ්බ ඇස්සිඩන්ට වෙලා රෝහල් ගත වෙන්නෙ.
යන්නෙ මාතර රෝහල් හදිසි අනතුරු අංශෙට.
ගෙනියන්නෙ වීල් පාක් එකේ කොල්ලො සෙට් එක.
උංගෙ පෙනුමෙයි ගස්ලබ්බගෙ පෙනුමෙයි මහ ලොකු වෙනසකුත් නෑ..
අතේ රබර් වලලු දාල,තොප්පියක් දාල ටී ශර්ට් එකක් ගහලා උන්නෙ.ඉතිං දාහක් ප්‍රස්න අහලා ඇතුල් කර ගත්තෙ.
ආපු ඩොකා බඩ මැද්දට රැවුල වවපු තම්බියෙක්.ඌ මුලින්ම අතේ වලලු ගනින්න පටං ගත්තා.කිණ්ඩි ටෝක් ඉශූ කර කර.මිනිහා ගනන් කරලා ඉවර වෙන්න කලින් ගස්ලබ්බගෙන් සැරට අහගත්තා මොකද පොඩි වෙලා ලේ බේරෙන කකුල් දෙකක් බදාගෙන කෑ ගහන ලෙඩෙකුගෙ අතේ රබර් වලලු ගනින එක ලොකු කර ගත්තු නිසා.
ඌ ගියා..
පස්සෙ වෙන ඩොකෙක් ඇවිත් ඉතිං ගානට වැඩේ ගියා...(කියල හිතුවා.)
රැයක් එලි වෙනකන් ට්‍රොලියක ට වෙලා උන්නා.
'අර බස් එකට පැනපු කොල්ලා' විදිහට නාම කරනය වෙලා එක්ස් රේ ගන්න ගියා.
එක ගෑණියෙක් බැන්නා.
තව කෙනෙක් හිත හදලා ශක්තිමත් කලා..
විවිධ දේ උනා.
රෑ නමයට ඇඩ්මිට් කොරපු එකා පහුවදා දවල් දොලහට තියටර් දැම්මෙ.
ඒ වෙනකොට දෙපාරක්ම විවිධ කෝණ වලට එක්ස් රේ කීපයක්ම අරගෙන.
ස(ර්)ජන් ඩොකා නිකන්ම ක්‍රේප් බැන්ඩේජ් දාල හරි යවන්න කියන කොට ගස්ලබ්බ ආයෙත් කට ඇරියා.
ඒකෙ ප්‍රතිපලයක් විදිහට මිනිහා අස්ථි පිපිරීම් තුනක් හොයාගත්තා.
ඌ තනිකර පිස්සෙක්.
එලියට එනකොටම ගෙදරින් ඇවිල්ල හිටියා..
ටිකට් කැපුවෙත් නෑ කෙලින්ම හයිවේ දාල තමයි පස්ස බැලුවෙ.

හොස්පිටිතාලෙකට යනකොට කොන්ටැක්ට් එකක් එක්කම යන්න ඕනෙ කියලා තහවුරු වෙලා තිබුන නිසා ගස්ලබ්බ යන්න ප්ලෑන් කරපු රජයේ හොස්පිටිතාලෙ හිතවත් ඩොකෙකුට කතා කලා.
මෙන්න මිනිහ කියනවා
'මලේ අද සර් ඇවිත් ගියා.හෙට ඉරිදා.එන්නෙ නෑ.ආයෙ සඳුදා එන්නෙ.එතකන් උඹට පැරසිටිමෝල් එකකට වඩා දෙයක් දෙන්න වෙන්නෙ නෑ ආවට.ඇඳනුත් නෑ.ගෙදර ඉඳලා සඳුදා වරෙන්.' කියලා.

ඔන්න ඊට පස්සෙ තුවාල සඳහාම ප්‍රසිද්ධ ඩොකෙක් ලඟට ගස්ලබ්බ යනවා තුවාල හොඳ කරගන්න.. එතකොටයි දැන ගන්නෙ මැහුම් දාන ඕන තුවාල වලටත් මැහුම් නොදා තියලා.
දැං පමා වැඩියි.ටිකක් කල් යයි හොඳ වෙන්න කියලා.
එතකොටයි ගස්ලබ්බට තේරුනේ හොස්පිටිතාල වල ඉන්නව නම් කට පාලනය කොර ගන්න ඕනෙ කියලා.

*මේ සියල්ල වෙනකන් සත පණහක් වත් ප්‍රතිකාර සඳහා වැය වෙලා තිබුනේ නැත.
Medical care
Nursing care
Drugs
Injections
Surgical Items
Laboratory
Linen
Medical Procedures
X-Ray
etc                                                                          
                                                                                           Total- 0.00 LKR


පාට් ටූ 

මාස පහක විතර විවිධ ප්‍රතිකාර අවසානෙ දෙපයින් නැගිට්ට ගස්ලබ්බා ආයෙත් ජොබට යනවා.
බලන කොට එතන අලුත් ලොක්ක කියනවා අබ්බගාතයින්ට ජොබ් කරන්න බෑ කියලා.
ඒක අහලා අර සිටිසන්ශිප් ගන්න අහපු චීනා අලුත් කොම්පැණියක් සෙට් කරලා දෙනවා අර ප්‍රොජෙක්ටුවේම.

එතන වැඩ ඉතිං ඕසෙට..
අවුලක් නෑ.මාස පහක් ගෙදර උන්නු එකේ එරියස් කවර් කොරන්නත් එපැයි.
ඔහොම ජොබ කරාන ආතල් එකේ ඉන්නකොට තමයි දෙවනි හෙනේ පාත් වෙන්නෙ.
එක්වරම මාසයක් විතර ඇතුලත ආයෙත් ගස්ලබ්බ ඇඳටම සීමා වෙන තරමටම ආබාධිත වෙනවා.
ඩොකා ගෙන් ඩොකාට මාරු වෙමින් ගියාට වේදනා නාශක සහ චේතනා නාශක වලින් එහාට දෙයක් ලැබෙන්නෙත් නෑ.
සුවයකුත් නෑ.
ඔන්න ඉතිං ගස්ලබ්බ යනවා හොඳම ඩොකෙක් කියපු කෙනෙක් ලඟට.
එයා වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි ගස්ලබ්බට ඇඩ්මිට් වෙන්න කියනවා 'ප්‍රයිවට්' හොස්පිටිතාලෙක.
එතෙන්ට විතරයි එන්නෙ කියලත් කියනවා.
දැං මොකේද දං වලඳන්නෙ..?
අම්මලාට ගිහිං බඩු ටික ගේන්න කියලා උදෙන්ම ඇඩ්මිට් වෙන්නම් කියලා ගස්ලබ්බ යාලුවෙකුගෙ බෝඩිමකට ගිහින් හොඳට අනුමත වෙලා පහුවදා උදෙන්ම ගස්ලබ්බිත් එක්ක යාලුවාගෙ කාර් එකේම යනවා ඇඩ්මිට් වෙන්න.

'එන්න සර්.. කවුද පේශන්ට්? මේ ෆෝම් ෆිල් කරල දෙන්න සර්.. රූම් නේද සර්..?'

ගණන් මිනුම් අහල තිබුන නිසා ගස්ලබ්බ කිව්ව

'නෑ නෑ.. වෝඩ් බෙඩ් එකක්' කියලා.

අරකිගෙ මූණෙ හිනාවෙන් කට කපලා තුන් කාලක් මැකිලා ගියා.
රා....යිට්. ඔන්න ඇඩ්මිට් උනා.
චෙකප් පටං ගත්තා.සෑර් සෑර් කියලා හිනා වෙලා බොහොම විනීතව..
අම්මට සිරි වෙන සැලකිල්ල.
ඉන්න ඉන්න ආස හිතෙන සීන් එක.
ඩොකත් ඇවිල්ල බලල දඬු කඳේ ගැහුව වගේ වැලි කොට්ට එල්ලලා ගියා.
දවසින් දවස යනවා.
ඔන්න සර්,මිස්ට ගස්ලබ්බා බවටත් පත් වෙලා.

මේ වෙනකොට හොඳට හිතවත් උන ඇටෙන්ඩන්ට් කෙනෙක් කියනවා

'සර් ල වගේ හැමෝම කතා කරන්නෙ නෑ... රෙස්පෙක්ට් එකේ ඉන්නවා.එතකොට තමයි මිස්ල උනත් සලකන්නෙ..'

අරකයි මේකයි ඒකයි විස්තර ගොඩයි...

ඔය සතියටම හොස්පිටිතාලෙ රෙකමන්ඩ් කරපු ඩොකා ආවෙ තුන් සැරයයි.
අනික් වෙලාවට හිටපු පොඩි ඈයො ප්‍රස්නයක් අහපුවාම උත්තරයක් වත් දෙන්න හයියක් නැති කර අඹපු උන් වගෙයි හැසිරුනේ.

ටිකට් කපලා ඔන්න බිල දුන්නා..
දැං නෙ තේරෙන්නෙ ...
සර් කියනවාටයි......,හිනාවෙනවටයි.....,ගුඩ් මෝනිං කියන්වාටයි.....
එක්කමද මංදා බිල.

බිල දුන්නට පස්සෙ ඇහේ මානෙන් පිට නොයන්න නොතේරෙන්න මුර කාවල් වැටෙනවාකියලත් මේ උන්න දවස් ටිකේ ගස්ලබ්බට මීටර් වෙලා තිබුනෙ.

බිලත් ගෙවලා ගෙදර ඇවිත් බෙහෙත් බීලා.. බීලා.. බීලා.. ආයෙ එන්න කිව්ව 'එතෙන්ටම' සතියකින්.

සතියක් යනකොට තිබුන අමාරුව කලින් විදිහටම වැඩි වෙලා ඊටත් වඩා අමාරුයි.
ඉඳලා... ඉඳලා... ඉන්දලා...
ඔන්න ඩොකා ආවා.
ඇවිත් චෙක් කරා.
"MRI එකක් කරන්න ඕනෙ.තව බ්ලඩ් චෙකප් ටිකකුත් කරන්න ඕනෙ.ඒ ටික කරගෙන සතියකින් එන්න.අපි බෙහෙත් ටිකක් වෙනස් කරමු" කියලා
බෙහෙතක නමක් කිව්ව.
ගස්ලබ්බ කිය්යනවා 'ඩෝක්,ඕක තමයි ඉන්නකන් මට අයි.වී දුන්නෙ' කියලා.
ඩොකා ඊට පස්සෙ
'ආ.. එහෙමද? එහෙනම් ... කියල තව එකක් කියනවා.
' ගස්ලබ්බ ආයෙ කියනවා
'ඩොක්,ඕක තමයි පහුගිය සතියෙම බිව්වෙ' කියලා
ඩොකා ආයෙ කියනවා
'ම්ම්.. එහෙනම් අරක ප්ලස් මේක' කියලා.
ඊට අමතරව කියනවා
'ලෙඩේ එන්න එන්න වැඩි වෙනවා... තාම අයිඩියා එකක් නෑ මොකද්ද කියලා.MRI එකෙන් පස්සෙ බලමු.'කියලා.

ඒ ටිකත් කොරා කියමු.
මේ...............න්න මෙච්චර බිලක් ඒකටත්.
කමක් නෑ හොඳ වෙනව නම්.

නිරීක්ශන.

*රජයේ විශ්ව විද්‍යාල වයිද්‍ය සිසුන් ගේ ගුණාත්මකබව පුද්ගලික වි.වි වයිද්‍ය සිසුන් ගේ ගුණාත්මක බවට වඩා ගව් ගණනක් ඉදිරියෙන් පවතී. {එක හා සමාන කාරණා සඳහා ගස්ලබ්බාව මේ දෙපිරිසම පරීක්ෂකයක් ලෙසට යොදාගත් අතර ඔවුනට පිළිතුරු දෙමින්ම ගස්ලබ්බා ඔවුන්ව පරීක්ෂාකලා.}
පුද්ගලික වි.වි.වෙද සිසුන් මුදල් වැය කරමින් පොෂ් කැම්පස් උප සංස්කෘතිය මෙහි මවාගත්තත් ගුණාත්මක බව (ආකල්පමය වශයෙන්ද ඇතුලුව.) බොහොම පහල අගයක ඇති අතර එය වර්ධනය කිරීමට කිසිවෙකුත් උත්සාහ නොකරයි.

*ගස්ලබ්බා පරීක්ශා කල ඩොක්. අවසාන තෝරාගැනීම ලෙසට තෝරාගත්තේ රට වටේම නමක් ඇති විශේෂඤ්ඤ වයිද්‍යවරුන් මොහුගේ ගෝලයන් බව ඔවුන්ම කියනා බැවිනි.නමුත් පුද්ගලික වෙද සිසුන්ට යම් උපදෙසක් දීමට ගොසින් ඔහු පච උනේ ප්‍රයිවට් බස් කොන්දොස්තරකෙනෙක් මගියෙකු හා තර්ක කරන ආකාරයක් සිහි කරවමින්.මුදල් එතරම් බලවත්.

*මුදල් නොමැති නම් ලෙඩ නොවනු.
(දැනට MRI උපකරණ ඇත්තේ කොළඹ සහ නුවර පමණක් වන අතර ඒ සඳහා දිගු පෝලිම් පවතී.ප්‍රයිවට් නම් ඇත.නමුත් ගිණි ගණන් ය.)

* රජයේ හා පුද්ගලික කියා වෙනසක් නැත.ලෙඩා තමන් ගැන අවධානයෙන් සිටිය යුටුය.නැත්තම් සොරි ය.

*රජයේ ඔසුසලෙන් ලැබෙන ඉංදියන් බෙහෙත විස්වාසයට ගත නොහැකි නිසා රජයේ රොහලේම ලෙඩුන්ටත් පිට ෆාමසි වලින් වෙළෙඳ නමට බෙහෙත් හැනීමට සිදුවී ඇත.රෝහලේ බොහෝ විට බෙහෙත් නැත.

*රජයෙන් ලැබෙන කුඩම්මාගේ සැලකිලි හමුවේ කෙසේ හෝ තමුන් වෙත් පැමිනෙන ලෙඩුන් මැනේජ් කරගන්නා රජයේ රෝහල් කාර්ය මණ්ඩලයට ගරුත්වයක් හිමි විය යුතුය.මක්නිසාද එකා දහයකගේ වැඩේ (බොහෝවිට.) කරනා බැවිනි.

*සෞඛ්‍ය සේවය දිය කරමින් පවතින අතර එය වෙළෙඳාමක් බවට පරිවර්තනය කෙරෙමින් පවතී.

ප.ලි.

සීනි භාවිතය හා බුරි පිලිබඳ චක්‍රලේඛණ නිකුත්කිරීමට පාලකයන් ඉතා කඩිනමින් ක්‍රියාකරයි.


අධ්‍යාපනය ගැන වෙනම කතා කරමු.

Tuesday, November 3, 2015

සමා අවසර මිනිට්ටුවකට




මහත්තයෝ

මෙට්ටය ඇජස්කර

පොවන්නම් බෙහෙත්

උගුරින් උගුර තිතටම

ඇක්සයිස් දෙන්නම් කලට වේලට

බෙඩ්පෑන් ගඳ නෑ සුවඳ කොට
මොණර කොල...

සමා අවසර මිනිට්ටුවකට
වාත තෙල් ජුණ්ඩක් 
පෙන්නලා එන්නම්

ඉදිමිලා ගිණිගන්න දණියට
........