ප්‍රියේ නුඹ...

(පින්තූරය : ඈත මුහුදේ හිරු සැඟවෙනු සිමෙන්ති බංකුවකටවී හුදෙකලාව බලා සිටින තරුණියක්)

දැනට අවුරුදු හතක් විතර ඉඳන් හැම අවුරුද්දකම මේ වගේ දවසක් හම්බ වුනා.

ඔව් ඉතින්.... තවත් දවසක් තමා..

'ආයිබෝවන් සුභ උදෑසනක්'  ඒ මම.

'ආයුබෝවන්... අදත් තාම පාරෙද?'

ඒ එයා.. මොකද හැමදාම අන්තිම මොහොතේ ඔෆිස් එකට දුවගෙන යන බව දන්න නිසා..

'අද විසි හත'

'ආ... ඔව් නේද? විසි හත.. මේ සතියෙන් මේ මාසෙ ඉවරයි.ලබන මාසෙ තමයි ආයෙ නිවාඩු.'

දික්වැල්ලෙනුත් අස්සක ගිහින් ජොබ කරපු මට ඒ කාලෙ නිවාඩු තිබ්බෙම නැතිතරන්..

'අද විශේශ දවසක් නේද?'

'අහවල් විශේෂ... අද තවත් තදට අව්ව පායලා... අන්න බස් එකක් එනවා.. ටටා..'

'පරිස්සමින් යන්න.. තෙරුවන් සරණයි'

'තෙරු...'

බස් එකෙන් බැහැපු ගමන් ආයෙ කෝල් එකක්..

'මතක නැද්ද අද දවස...?'

'මොන..? නිච්චි නෑ..'

'අද.....

...........................................


ඔන්න තව දවසක්..

නොයන්න හිතන් හිටියත් 'විශේෂෙන් දෙයක් ඉව්වා.. කාල යන්න එන්න' ම කිව්ව නිසා  එදා මම එයාලගෙ ගෙදර.

අම්මයි එයැයි එක්ක කයියක් ගහගෙන ඉන්නකොට ආව නංගිත්...

ටිකකින් මෙන්න තඩි චොක්ලට් එකක් දෙනවා එයැයිට..

'මේක අයියා දෙන්න කිව්වා..'

ඒ කියන්නෙ මස්සිනා කාරයා චොක්ලට් එකක් එවලා..

'ඒ මොකටෙයි ඒ..? මම එපැයි චොක්ලට් දෙන්න.. ඇයි ඌ එවන්නෙ?'
ලාවට මල පැන්නත් ඒක හංගගෙන මම ඇහුවා

'ඇයි දන්නැද්ද? මතක නැද්ද අද..'

................................


කවදාවත් හරියට වෙලාවට කතා කරල නැතුව ඇති..
කවදාවත් හරියට දැනෙන තෑග්ගක් දීල නැතුව ඇති..
(පස්සෙ එක්කගෙන ගිහින් මොනවා අරන් දුන්නත් මොකෝ වටින කියන දෙයක් ගත්තා කියල යැ.)
කාඩ් නම් දීලම නෑ..
මල් දීලත් නෑ...
මලක් කියල දීල තියෙන්නෙ යාළුවෙච්ච අළුතම පාර අයිනෙ පිපිල තිබුන තණකොළ මල් කීපයක් එකට ගැට ගහල දීපු එක විතරමද කොහෙදො..


ඔව්.... මට සිහියක් තිබුනෙම නෑ වෙලාවට විශ් කරන්න... තෑග්ගක් දෙන්න... සර්ප්‍රයිස් කරන්න... පාටි දාන්න.
හ්ම්ම්.... උපන්දිනේ අහකටමයි ගියේ..

හැබැයි ....

මගෙ කිසිම උපන්දිනයක් එයැයිට වැරදුනේ නෑ... අමතක උනෙත් නෑ... තෑග්ගක් නොදී හිටියෙත් නෑ...

බැඳගත්තයින් පස්සෙ නම් මනුස්සයෙකුට වගේ සලකනව කියලයි හිතන් උන්නෙ...
මක් කොරන්නෙයි...
මෙන්න මේ අවුරුද්දෙ උපන්දිනේට ගස්ලබ්බ ගානෙ තියනවා..,
බෙහෙත් ගුලි,කල්ක අටෝ රාසියක්.
බෙහෙත් තෙල් බෝතල් ටිකක්..
රිණ වෙච්ච අකවුන්ට් එකක්...

ඉතින් පුතේ මේ පාරත් හුළං තමා...

අර ඉස්සර වගේම ලස්සනට යන්තන් පොඩි හිනාවක් දාලා
'ඒකට කමක් නෑ...ඕක මොකද්ද'
කියන බව දන්නවා...

ආයෙත් දුවන්න පනින්න තියා ඇවිදගන්න වත් පුළුවන් වෙයිද කියල සැක කරපු,කට ඇරියොත් ගොං කතාවක් කියල හිත රිද්දන ගස්ලබ්බව බැඳගන්න හිත හයිය වෙච්චි එකේ උපන්දිනේ සොච්චං සෙල්ලමක් කියලත් දන්නවා..

ඒ උනාට අමතක නෑ....
හිතේ ගොඩක් ප්ලෑන් තිබුන බව ඇත්තයි... ඒවා එහෙමම යට ගියාවෙ..
මෙදා පොටේ නම් හරියටම දවසට වෙලාවට සුභ පතනවා...
හැබැයි තනියම නෙමෙයි..
තව සැට් එකක් ඉන්නවා...
එයාලත් සුභ පතයි..
වෙලාවෙ හැටියට කොරන්න පුළුවන් මෙච්චරයි.සුපුරුදු විදිහටම කෝල් එක නම් පමා වෙයි.ඒත් පෝස්ට් එක කොයිවෙලේ හරි කියවනකොට දකියි නෙ.. ඒ ඇති.... හෙහ් හෙහ්....

ඔන්න තවත් අවුරුද්දක් නාකි වෙච්චි ඔයාට...

'සුභම සුභ උපන්දිනයක් වේවා..!!!!'

විට්ටෙර් රත්නායක මහත්තයා ගයන මේ සිංදුව මතක් උනා....

මගේ ගෙටත් උඩ ඔබේ ගෙටත් උඩ

කැළුම් දිදුලුවන සරා සුපුන් සඳ

එක වහලක් යට එකට දකින්නට

පූරුවෙ කල පින් මහිම කියන්නට

ප්‍රියේ නුඹ උපනුපන් ජාති ජාති හමුවේවා..!!

කපුරු ගොඩක් සේ අළු වත් නොරැඳී

පැතූ පැතුම් පෙල දැවී ගියා වූ

ජීවිතයට ඔබ අළුතින් එක්වී

මා ජීවිතයට සතුට ගෙනාවූ

ප්‍රියේ නුඹ උපනුපන් ජාති ජාති හමුවේවා..!!

කිලිටි මගේ අත ඔබට සුදුසු නැත

එබැවින් වෙනතක බැඳුනද කම් නැත

එනමුදු මෙලොවෙහි නැවත උපන් කල

ඒ අත් භවයෙන් එළිය දකින්නට

ප්‍රියේ නුඹම උපනුපන් ජාති ජාති හමුවේවා..!!!!

ගස්ලබ්බටම ... මේ වෙලාවටම... මෙතනම දාන්න හදපු ගීතයක් වගේ..

(උඩ පින්තූරෙ ඉන්නෙ ගස්ලබ්බි තමයි.ගස්ලබ්බා පිටිපස්සෙන් හොරෙන් ගත්තු එකක්.)