කිති කැවුනා කිති කැවුනා (2)

(1 මෙතන )


කිය කිය හිටියෙ නයිට් ක්ලාස් එකේ පලවෙනි දවස ගැන නෙ.
මම හිටපු හරිය ටිකක් කලුවර ගතියකුත් තිබුනා.
මම තාම පස්ස බලාගෙන.

"කලුවරේ ඉඳලා නින්ද යයි.. එන්න මේ එලිය තියෙන තැනකට"

සර් ගෙ හඬ ඇහෙන්නෙ.මම තාමත් පස්ස බලාගෙන.හෙමින් සැරේ ඉස්සරහ බලනකොට ආයෙත් හැමෝම මහ හයියෙන් හිනා උනා.හුඟක්ම මගෙන් බයිට් උන කෙල්ලො...

එතකොටම දැක්කෙ ලයිට් එක තියෙන්නෙත් එයා ඉන්න තැනමයි.
කොහොමත් මගෙ එලිය තිබුනෙ එතන විතරයි.
පළඟැටියා පහනට ඇදෙනවා වගේ මමත් ගිහින් එයාගෙ පිටිපස්සෙන්ම බංකුවට බර දුන්නා...

ම්ම්ම්.... සුවඳ......

අමුතු සුවඳක් තියෙන ෂැම්පු එකක් ගාල තියෙන්නෙ..
තාම මතකයි ඒ සුවඳ..

මේ ක්ලාස් එකේ කරන්නෙ පේපර් වලට වෙලාවට උත්තර ලියලා,බලලා,සාකච්ඡා කරන එක.
නැගල යන වැඩේ.ඔන්න පේපරේට උත්තර ලියල වෙලාව ඉවර උනා නෙ.
සර් කියපි "දැං ඉස්සරහ බංකුවයි පිටිපස්සෙ බංකුවයි උත්තර පත්තර මාරු කර ගන්න" කියලා.
ආයෙ මට ඉතිං.... සංතෝසෙ කං දෙකෙං බේරෙනවා..
දැං කොහොමත් කතා කරන්න පුලුවං නෙ.
ඇත්තටම එයා ලස්සනයි.
හරිම ලස්සන හිනාවක් තියෙන්නෙ.
පේපර් එක මාරු කරගෙන මූණට වැටුනු කෙස් රොදක් දකුණු අතින් කන අස්සට යවන ගමන් ලාවට හිනා උනා...........
මම ගල් උනා..
එයා කතා කරන හැම මොහොතකම හිනා උනා..
මම ගල් උනා..


කොහොම හරි එදා ක්ලාස් ඉවර උනා.ඉවර වෙලා කථා කරන්නත් හිතුනා.. ඒත්...
එහෙම හරි නෑ නෙ.මගෙ රැස් වලල්ලට මොකද වෙන්නෙ එතකොට.. හ්ම්ම්...
අනිත් දවසෙම කතා කරනවා..කියලා ලොකු සීන් එකේ එලියට බහින කොටම මෙන්න මගෙ පියතුමා ඇවිල්ලා.
මහ රෑ නිසා දක්කං යන්න ඇවිත්.
දැං ඉතින් මක් කොරන්නද... විස්තර ටිකක් හොයා ගන්නම් කියල හිටියා ඒකටත් කෙල උනා නෙව.
පුදුම තරහක් ආවෙ.ගෙදර යනකල්ම කතාවත් කලේ නැද්ද කොහොද මම.
පවු ඉතින්... පියතුමා මක් කොරන්නද කොල්ල තිරිහං උනාට.


රායිට්.....
අන්න නිදි නැති රාත්‍රිය අංක එක.
මේකි පුදුම වදයක් නෙව දුන්නෙ.
නින්ද යාගෙන එනකොට හිනා වෙලා මගෙ දිහා බලනවා.පපුව ගැහෙන හිටු කියලා.
බැරිම තැන ගත්තා කොලයක්.
රැක් එකේ තිබුනු කලිසමේ සාක්කුවට අත දාල ගත්ත පෑනත්.
හිතට ආපු හැඟීම් දැම්ම කොලේට..
හැබැයි පට්ට කලුවර.ලයිට් දැම්මෙත් නෑ..කලුවර දැනුනෙත් නෑ..
මේ විදිහට හැම රැයකම කවි ලියැවුනා.. උදේ පාංදරත් ලියැවුනා..
ඔක්කොම පොත් අස්සෙ හංගලා පස්සෙ තනියම කියවනවා.අන්න එහෙම තමයි කොල්ලා පාඩම් කලේ.

ඇඟිලි ගැන ගැන හිටියෙ ඊලඟට ක්ලාස් යන දවස වෙනකං..
ඔන්න හෙට යන්නෙ කියලා ගියා අක්කගෙ කාමරේට.පාට පාට පෑං දෙකතුනකුයි කැපිලා අහක් උන පාට පාට ඒෆෝ කොල කෑලි ටිකකුයි අරන් ඇවිත් හැංගුවා.
ඊයෙ පෙරේද ඉඳං රෑට ඇහැරගෙන පාඩං කරන කොල්ලට අම්ම කෝපි එකකුත් උණුවතුර බෝත්ලේකට දාල දුන්නා.
අම්ම දන්නවැයි මම මක්ක කොරනවාද කියලා.
මුලු රෑම කරපු එකම වැඩේ තමයි අර කවි කෑලි කොල කෑලි වලට අරන් මගෙ නුහුරු නුපුරුදු පාට පාට හීනෙ හැඩ කරපු එක....
ම්ම්ම්ම්..... ඇස් වහගෙන.... තනියම හිනා වෙවී....
කවුරු හරි දැක්කනං අංගොඩින් මෙහා නවතිනෑ.. සුවර්..!


කොහොමිං කොහොමිං හරි දෙවනි දවසෙත් ක්ලාස් යනකොට මම පරක්කුයි.
හැබැයි අනං මනං නෑ පැණිහැලිය හොයාගෙනම ඇඹලයා ගියා.
කොතෙන්ට ගියත් ඉඩක් ලැබෙන නිසා (ඒ කාලෙ ) අවුලක් උනෙත් නෑ..

එයා හිටපු බංකුවෙ හිටියෙ එයාගෙ යාලුවො විතරයි.

පිටිපස්සෙ බංකුවෙ.. ඒ කියන්නෙ මම දැං ඉන්න එකේ ඉන්නෙ යාලුවන්ගෙ යාලුවෝ විතරයි.ආයෙ වෙන මොනවද ඉතිං... දෙන දෙයියො බන්දේසියෙ තියලම දීලා..

ඔන්න පේපර් මාරු කරන වෙලාව..

කවි ටික මේකට දාල දෙනවද... නැද්ද..දාල දෙනවද... නැද්ද..

නෑ...එහෙම දෙන්නෙ නෑ.. 

මේකි කෑ ගැහුවොතින් හතර විලි ලැජ්ජාවක් වෙන්නෙ..

පෙනුමෙන් ශාන්ත දාන්ත උනාට 'සේෆ්ටි ෆස්ට්' කියනවනෙ.

ක්ලාස් ඉවර වෙන්න මොහොතකට කලින් මම එයාගෙ පෙන්සිල් කේස් එක ඉල්ල ගත්තා.

(ඊට කලින් වතුර ඉල්ලගෙන බීලා.. පෑනක් ඉල්ලගෙන වගේ වට පිට තත්වෙ නෝමල් කරන් හිටියෙ ) කාටවත් පේන්නැතිව ඒකට බඩු ටික දාලා මුකුත් දන්නැති සතා වගේ මම ආවා.

එයාගෙ ගෙවල් ගොඩක් ඈත..බෝඩ් වෙලා තමයි සෙන්ට්‍රල් එකට යන්නෙ කියල එහෙම දැං කොල්ලා දන්නවා.

ඇස් දෙකෙන් පිහදාල එකතු කරගත් එයාගෙ රූප ටිකත් හිතේ ගුලි කරන් ගියා ගෙදර පියතුමා එක්ක.

ඔන්න අමාරුම හරිය... 

සතියක් කල් ගත කරන එක.

අනික කාටවත් කියලත් නෑ නෙ සීන් එක.

හරිම අමාරුයි හිර කරන් ඉන්න.ඉතිං පීඩනේ අඩු කර ගන්න ආයෙත් කවි ම තමයි.

ඊලඟ දවසෙ ක්ලාස් යන්න නිකං මොකද්ද මොකද්ද වගේ.. 

නොගිහිනුත් බෑ.. 

වැඩේ නෝණ්ඩිද දන්නෙත් නෑ..

ඕන එකක් සිලිං දෙකයි කියලා කොල්ල ටිකක් කලිං ගියා.

ගිහිං ඉව අල්ලල බැලුවා.අවුලක් නෑ වගේ.... 

අන්න එනව හෙමිං හෙමිං... 

එනවද පාවෙනවද...

ඒ වගේ සීන් ස්ලෝමෝශන් වෙලා ටාගට් එක විතරක් ෆෝකස් වෙලා අනිත් අය බ්ලොට් වෙලා පේන හේතුව අදටත් මට තේරෙන්නෙ නෑ...

එයා මම හිටගෙන හිටපු ගහ යටින් හැරිලා ක්ලාස් එකට යන ගමං ඇස් කොනෙන් බලලා නහය පුංචි කරලා බලපු බැල්ම..... 

& අලේ..... මම රාත්‍රිය.. උනා නම්...&

අවුලක් නෑ.. හෙහ් හේ.... 

& මගෙ ලෝකේ මං සක්කර දෙයියෝ...සුර ලෝකේ හීන මවන්නේ...&

දැං බොහොම සංතොසෙන් කල් ගත කරන්නෙ... 

හැම සතියෙම කවි දෙනවා... මගෙ පේපරේ එයා බලනවා... 

ඒත් එයාගෙ එක පේපර් එකක් මම බැලුවෙ පලවෙනි දවසෙ විතරයි.ආයෙ මට දුන්නෙ නෑ..

මට ගානකුත් නෑ ඉතිං..

එයා මගෙ ගණනුයි කවියි දෙකම බලනවානෙ..

ඔහොම සති ගානක් ගෙවුනා.... 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

(3 මෙතන )

තරහා අවසර...
හුම්මක් කටක් අරං හෙම ඉතුරු ටික හෙට කියඤ්ඤං හොඳේ... වැරදි අඩුපාඩු කියාදෙනවනං බොහොම වටිනවා.
(පිංතූරෙ ගූ ගල් අස්සෙන්.)